Binnen de vereniging zijn ongeveer 40 vrijwilligers actief in verschillende functies. In deze rubriek stellen zij zich aan u voor.
Vandaag maakt u kennis met het telefoonteam. Het telefoonteam bestaat uit 8 vrijwilligers en zij beantwoorden op werkdagen van 10.00 tot 12.00 uur de binnenkomende vragen van CRPS-patiënten, hun naasten, professionals en geïnteresseerden. Zij bieden een luisterend oor.
Het telefoonteam is eind 1996 opgericht. Op 2-1-1997 kon er voor het eerst gebeld worden met de vereniging. In die tijd was er nog weinig te vinden over CRPS op internet, waardoor er veel gebeld werd. De vereniging was standaard in de ochtend en middag bereikbaar en zelfs 1 x in de week kon er in de avond gebeld worden.
Sinds 1997 is er veel veranderd. Wat vroeger met de post of fax ging, gaat nu met de computer. CRPS is bekender geworden en je kunt veel meer op het internet vinden, zoals ook op onze eigen uitgebreide website. Naast deze informatie willen de mensen toch graag een luisterend oor, een gesprek met een ervaringsdeskundige.
Als vrijwilliger van het telefoonteam is het belangrijk om op de hoogte te blijven van de laatste ontwikkelingen en te blijven leren. 2 x per jaar heeft het telefoonteam een gezamenlijk trainingsweekend onder begeleiding van een trainer.
Wie zijn jullie en waarom hebben jullie je aangemeld als vrijwilliger?
NB: de namen in dit artikel zijn niet de “echte” namen van de vrijwilligers. Vanuit het telefoonteam werken de vrijwilligers op anonieme basis.
Sophie: “Ik ben al vanaf het begin vrijwilliger bij de vereniging en ook sinds de start bij het telefoonteam. Ik heb mij aangemeld omdat ik graag anderen wil helpen. Daarvoor was ik vrijwilliger binnen de provincie en bezocht ik nieuwe leden aan huis. Naast mijn vrijwilligerswerk voor de vereniging ben ik ook actief als vrijwilliger om kwetsbare ouderen en kinderen te helpen”.
Emma: “Ik ben de Benjamin van het team. Ik ben nu zo’n 6 jaar vrijwilliger. Ik heb mij aangemeld als lid bij de vereniging naar aanleiding van een oproep en zag dat er ook vrijwilligers gezocht werden. Ik heb bij een klantenservice gewerkt en het leek mij leuk om in het telefoonteam aan de slag te gaan. Verder ben ik een echte keukenprinses. Ik houd van eten en eten klaarmaken”.
Tess: “Ik zit nu een kleine 14 jaar bij het telefoonteam en samen met Esmée 11 jaar in de coördinatiecommissie. Ik doe dit werk met heel veel plezier en ik wil dit nog jaren blijven doen. Het team is heel enthousiast en dat maakt het werk extra speciaal. Ik heb mijn CRPS in het begin als zeer pijnlijk ervaren. Ondanks dat vond ik het heel moeilijk om de vereniging te bellen. Toen ik het eindelijk durfde had ik zo’n fijn gesprek. Vooral de herkenning was echt een verademing. Nu hoop ik zelf andere CRPS-patiënten te kunnen helpen. Naast dit werk ontwerp ik tuinen en fiets en wandel ik graag.
Lisa: “Ik ben sinds 2011 lid van het telefoonteam en heb sinds 1992 CRPS. Ik zwom in het niets toen ik CRPS kreeg. Mijn orthopeed adviseerde mij om lid te worden. Nadat ik gestopt was met werken en weer wat mobieler werd, heb ik mij aangemeld. Ik wilde een steentje bijdragen. Ik vind het een heel groot voordeel dat ik dit vanuit huis kan doen. Naast het telefoonteam beantwoord ik ook de e-mails die via de website binnenkomen. Verder houd ik van wandelen en lezen”.
Esmée: “Ik ben door een oproep in 1996 bij de vereniging gekomen. Ik werd toen geselecteerd om mee te doen in het telefoonteam. Ik had toen nog “maar” 2 jaar CRPS en zo wel wat minder ervaring. Ik was mijn werk kwijt en wilde heel graag weer wat doen. Ik zocht naar een nieuwe invulling in mijn leven. Ik wil graag een luisterend oor bieden. Samen met Tess zit ik in de coördinatiecommissie. In mijn vrije tijd ga ik graag met mijn logeerhonden het bos in. Ook houd ik van lezen en een computerspelletje op zijn tijd.
Jill: “Ik zit nu bijna 7 jaar in het telefoonteam en doe dit werk met veel plezier. Ik zag een oproep in de nieuwsbrief en dit sprak mij gelijk aan. Ik zag een uitdaging en het leek mij boeiend. Ik wil ook graag meer bekendheid geven aan CRPS en klaarstaan voor lotgenoten. Rolstoelsport is mijn grootste passie. Ook reis ik graag. Naast mijn vrijwilligerswerk bij de vereniging ben ik ook als vrijwilliger actief bij een voetbalvereniging en de Johan Cruyff foundation”.
Fleur: “Ik heb sinds 1991 CRPS na een auto-ongeval. Dat was het begin van doffe ellende. In die tijd was er nog weinig bekend. Ik ben bij de vereniging gekomen om lotgenoten te ontmoeten. Toen in 1996 naar telefoonmedewerkers werd gezocht heb ik meteen gereageerd. Ik wilde iets doen, ik wilde niet dat anderen de ellende meemaakten van de onbekendheid van posttraumatische dystrofie waar ik mee geworsteld heb. Ik had zoiets ‘dit ga ik doen en ik zie wel’. Ik vind het telefoonwerk nog steeds mooi om te doen: mensen helpen zichzelf te helpen. Vroeger heb ik ook het beurswerk gedaan, samen met mijn man, maar dat ging niet meer. Ik heb 2 kinderen en 2 kleinkinderen. Verder houd ik van lezen en help ik als invaller mee met het beantwoorden van de e-mails die via de website binnenkomen”.
Charlotte: In 1986 was ik betrokken bij een auto-ongeval, daarna begon een grote zoektocht, wat mankeer ik toch? In 1989 kreeg ik eindelijk antwoord op de vraag waar de pijn vandaan kwam. Ik kreeg inzicht door de cursussen die de vereniging aanbood en door het contact met diverse lotgenoten tijdens die cursussen. Ik heb mij aangemeld en ik werk inmiddels 27 jaar voor het telefoonteam. Ik vind het contact met de mensen fijn, evenals het delen van ervaringen. Daar ik steeds meer in mijn mobiliteit beperkt word, is werken vanuit huis geweldig. Mijn hobby’s: kunst- en natuurfilms en detectives kijken. Af en toe bezoek ik een theater. Daarnaast lees ik graag.
Wat doen jullie voor de leden?
Wij bieden CRPS-patiënten ondersteuning. Wij luisteren, wij beantwoorden vragen, wij geven informatie en wij zijn daarnaast lotgenoot. Mensen zijn vaak verbaasd dat wij zelf ook CRPS hebben. Dit is wel een vereiste om dit werk goed te kunnen doen. Wij zijn ervaringsdeskundigen die hun CRPS inmiddels goed verwerkt hebben. Daarnaast breiden wij onze kennis over deze ziekte uit om patiënten zo goed mogelijk te woord te kunnen staan.
Omdat wij zelf CRPS hebben, hebben wij vaak aan een half woord genoeg. Mensen voelen zich gehoord en zijn erg dankbaar. Binnen het team heeft eenieder zijn eigen kwaliteiten. Soms hebben wij niet overal gelijk een antwoord op. Als dat zich voordoet dan delen wij de vraag binnen het team en zo nodig met een (medisch) specialist. Zo kwam er tijdens de Corona periode veelvuldig de vraag of de vaccinatie effect zou hebben op de CRPS. Deze vraag is via onze voorzitter voorgelegd aan Prof. dr. J. Huygen. Het antwoord is vervolgens breed gecommuniceerd binnen de vereniging.
Ook kan er binnen het team doorverwezen worden. Als een CRPS-patiënt een hele specifieke vraag heeft en iemand binnen het team heeft hier ervaring mee, dan wordt deze patiënt teruggebeld door de ervaringsdeskundige onder ons.
Wat vinden jullie het leukste aan jullie vrijwilligerswerk? Waar worden jullie blij van?
Wij vinden het fijn andere CRPS-patiënten te kunnen helpen. Wij bieden de mensen een luisterend oor en wij helpen hen bij hun zoektocht, wij wijzen hen de weg. Wij herkennen de verhalen en deze herkenning maakt het voor de mensen begrijpelijker wat hen overkomt.
Het mooiste vinden wij de dankbaarheid van de mensen die bellen. Wij proberen de mensen verder te helpen en als dat lukt geeft dat ons veel voldoening en alle energie om door te gaan.
Wij vinden het ook heel goed dat wij blijven leren. De trainingsweekenden zijn enorm waardevol voor ons, deze dagen maken dat wij een goed en hecht team blijven.
Wat zouden jullie tegen iemand zeggen die vrijwilliger wil worden bij het telefoonteam?
Wij zijn een enthousiast team en wij krijgen de mogelijkheid om voor een ander wat te kunnen betekenen. Wij hebben ervaringskennis, wij hebben een luisterend oor en wij vinden het fijn om een lotgenoot te kunnen helpen. Dat geeft voldoening.
Wij werken van huis uit, wij hoeven geen lange reizen te maken. Wel wordt er verwacht dat je 2 x per jaar naar het trainingsweekend komt. Ook is het belangrijk als je thuis ergens apart kunt zitten, zodat je in alle rust de gesprekken kunt voeren. Je wordt ingewerkt onder begeleiding van een maatje.
Kom ons team versterken, dit werk geeft óók jou zeker veel voldoening.